بررسی حذف رنگ راکتیو آبی 19 با استفاده از نانوالیاف الکتروریسی شده PVA

در میان آلاینده‌های صنعت نساجی، رنگ‌زاها از سایر آلاینده‌ها سمی‌تر بوده و حضور آن‌ها در محیط بیشتر حس می‌شود. رنگ‌زای راکتیو به دلیل داشتن وزن مولکولی بالا و ساختار آروماتیک آلاینده‌تر از سایر رنگزاهاست. این رنگ‌زاها به شدت در آب محلول بوده و به آسانی به­وسیله روش‌های تصفیه زدوده نمی‌شوند. در میان روش‌های تصفیه پساب، استفاده از فیلتر­کردن غشایی به­وسیله نانوالیاف، می‌تواند بهتر از بقیه روش‌ها باشد، چون این غشاها بسیار متخلخل بوده و منافذ آن‌ها از درون به‌هم پیوسته می‌باشند و همچنین می‌توان به راحتی آن‌ها را عامل‌دار نمود. در این تحقیق سعی شد با استفاده از غشای حاصل از الکتروریسی محلول PVA، رنگزای راکتیوآبی 19 از پساب رنگرزی شبیه‌سازی شده با غلظت  g/l 0/1 حذف شود. در همین راستا، تأثیر عوامل مختلف بر شرایط تولید الیاف مانند نوع غلظت پلیمر، شدت ولتاژ اعمالی، فاصله نازل تا جمع‌کننده و سرعت تغذیه بررسی شد. همچنین تأثیر عوامل محیطی شامل pH و دمای محلول، مدت زمان تماس و مقدار توده الیاف بر راندمان حذف رنگ مطالعه شد. با استفاده از wt% PVA 7/1، ولتاژ کاری kV 15، آهنگ تغذیه ml/h 1 و فاصله cm 13 نازل تا جمع‌کننده، الیاف با ظرافت بالا تهیه شد. راندمان حذف رنگ 91 درصدی با استفاده از این الیاف و در شرایط محیطی 1/2 =pH، دمای  °C 35 و 20 میلی‌گرم توده الیاف به دست آمد. نتایج حاکی از گرماگیر بودن فرآیند جذب رنگ روی توده الیاف می‌باشد.